Wat vind ik mijn werk toch fijn! Mijn cliënte loopt lachend naar buiten en bedankt me voor de fijne sessie. Wat heeft ze dappere stappen gezet in de afgelopen maanden ...
Alweer ruim een jaar begeleid ik mensen als zij. Ze hebben nooit rust in hun hoofd. Leggen de lat voor zichzelf meters hoog, hebben altijd de bevestiging van een ander nodig en en als ze in de spiegel kijken is er niks om tevreden over te zijn. Ze hebben last van het monster dat perfectionisme heet. Maar wat is dat eigenlijk? En hoe kom je er vanaf?
Als je wat perfectionistisch bent, handel je vanuit een verlangen naar een mooi resultaat. Je bent gedreven en haalt voldoening uit je werk. Niets mis mee. Dat wordt een ander verhaal, wanneer je last hebt van perfectionisme. Je ervaart het leven als ingewikkeld, vol moetens en stress. Vanuit de angst dat je niet goed genoeg bent, ga je continu op zoek naar de bevestiging en goedkeuring van de ander. Je bent niet gericht op het behalen van mooie resultaten, maar probeert met alle macht kritiek en afwijzing te voorkomen.
Deze dagelijkse strijd met jezelf kan leiden tot stress, uitputting en allerlei andere klachten. En wat blijkt: al dat vechten tegen het monster werkt niet. Als perfectionist moet al je zo veel van jezelf. En dan moet je ook nog van je perfectionisme af. Nog een ‘moeten’ erbij. Stop dus maar met vechten. Je hoeft niets af te leren. Je bent goed zoals je bent, ook mét dat monster in je hoofd.
En, net als deze cliënte, zul je merken: zodra je ergens niet meer vanaf hoeft, ontstaat er ruimte. Je krijgt een keuze. Vrijheid om te doen wat je eigenlijk het liefste wil. Je merkt dat de wereld niet vergaat en dat geeft vertrouwen. Je komt losser van je monster en dichter bij jezelf.
Perfectionisme hoef je niet los te laten. Het laat jou los, zodra je er geen probleem meer van maakt. Zo simpel kan het zijn…
Reactie plaatsen
Reacties